22 Mart Dünya Su Günü, 1993 yılında Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından ilan edilen , dünya ülkelerinin giderek büyüyen temiz su sorununa dikkat çekmek, su kaynaklarının sürdürülebilirliği için somut adımlar hedefiyle kutlanan gün. Birleşmiş Milletler bu yılın temasını “görünmez olanı görünür kılmak” olarak açıkladı.
İlk fotoğraflar ne kadar huzur verici değil mi? Şu anda imkanımız olsa o su kenarına ışınlanmak isteyenler burada mı?
Oysa fotoğrafları kaydırdığınızda iç açıcı olmayan gerçekler yüzümüze çarpıyor.
Jane Goodall’ın dediği gibi
“Ancak anlarsak değer veririz.
Sadece değer verirsek , yardım ederiz.
Sadece yardım edersek hepimiz kurtuluruz.”
İlk olarak durumumuzu anlayalım o zaman.
Dünyada suyun en fazla tüketimi tarımda. Tarım deyince ilk olarak aklımıza yanlış sulamalar geliyor evet ama sorun sadece yanlış sulama yapan çiftçilerin değil. Hatta bu grupta ciddi oranda su et tüketimi için hayvan yetiştiriciliğinde harcanıyor. Besin piramidinde kırmızı etin su ayak izi en yüksek. Tüm dünyanın vejetaryan olmasını bekleyemeyiz ancak et tüketimimizi gözden geçirebiliriz.
Endüstride tekstildeki su tüketiminin bizzat içinde yaşadığımdan biliyorum. Bir kot pantolon deyip geçmeyin lütfen, aldığımız her kıyafetin bir su ayak izi var.
Evlerimizde ne kadar su tükettiğimizin farkına varmak için de #25 litre belgeselini izlemenizi şiddetle tavsiye ederim. İzlediğim günden bu yana her su kullanımımda aklıma.
Küresel sıcaklıklar artmaya devam ettikçe dünyanın su döngüsündeki bozulmalar da daha ciddi hale geleceğini söylüyor uzmanlar. Maalesef vaktimiz çok değil. Durumumuzu anladığımızda çözümlerin de geleceğine inanıyorum.
