Şermin Yaşar’ın çocuk kitaplarını oğlumla birlikte okurken biz yetişkinler için yazdığı öykü kitaplarını da seviyorum. “Gelirken Ekmek Al” kitabından sonra okuduğum ikinci kitabı Deli Tarla , 2021 de okuduğum son kitap oldu.
Kitaba adını veren Deli Tarla öyküsünü diğerlerinden apayrı bir yere koyuyorum. Etrafımdaki herkese okurken okutmak veya oturtup okumak istiyorum, nasıl sevdiğimi anlayın😉 Aile ilişkilerini anlatan öykü güldürüyor, ağlatıyor ve şaşırtıyor. Hele öyküdeki Kerim’in kızdığı herkese tüm hislerini döktüğü kısım muhteşem. Hani içimizde biriktirip duruyor, kibarlık yapıyoruz ya, aslında hiç gerek yok, içimizde kalanlar patlıyor bir yerde nasıl olsa . Biriktirmemek lazım, varsa problemleri açıkca söyleyebilmek lazım… Hurafelerden sıyrılıp bilime bağlanan sonu da çok sevdim.
67. Sait Faik Hikaye Armağanı Jürisi “insan psikolojisinin karanlık yanlarını ustaca kurulmuş olay örgüleri ve ironik bir dille anlatmakta gösterdiği başarıdan dolayı” ödülü Deli Tarla’ya vermeyi kararlaştırmış.
İkinci en sevdiğim de Adieu Hala hikayesi oldu. İnsan hiç yoktan delirmiyor ve normal düzene alışması için yapabileceklerimiz bazen gözümüzün önünde duruyor.
Öykülerin çoğunluğunun erkek karakter üzerinden kurgulanması ilginç geldi. Öyküleri olumlu, umutla bitirmesi ise Şermin Yaşar’ı sosyal medyada da çok okuyan biri olarak şaşırtmadı beni.
Her biri sıcacık öyküleri, okumadıysanız geç kalmayın☺️
Blogger 📝
