Cocuklacocuk

Çocukların öyle güzel, komik lafları oluyor  ki…  Bazen hemen not alıyorum kağıda, telefona. Bazen de hiç unutmam ya bunu dediklerimi hatırlamakta zorlanıyorum, ne yazık ki…

Aldığım notlardan birkaçını paylaşayı bir kaçını

Kerem’le kreşteki arkadaşları ve öğretmenleri hakkında sohbet ediyoruz.  İsimlerini sayıyor tek tek. Arkadaşlarının ve sınıf öğretmenlerinin  adlarını gayet iyi biliyor. Fakat ingilizce öğretmeninin adını sorunca unuttu ve:

– Okul başladığında biliyorum, okul bittiğinde bilmiyorum:)

Yeri geldiğinde hatırlıyor bizim uyanık.

Bir diğeri de şöyle;

 

İki hafta kadar önce İrem in doğumgünü hazırlıklarını  yaparken  Kerem yanıma geldi.

-Anne , benim doğumgünümü de böyle  arkadaşlarımla yapacak mıyız?

-Yaparız tabi, okulda yapalım mı?

-Hayır ben eski arkadaşlarımı istiyorum, eve gelsinler.

-Kim eski arkadaşların ? ( 4 yıllık hayatının eski arkadaşları 🙂 eski evimizdeki parkta kumda oynadığı arkadaşlarından bahsediyor farkettim 🙂 )

-Hmm bilmem,  onlar gelirler işte.

(Sonra bir tanesinin ismini hatırladı)

-“Demir” gelsin. Sonra  diğerlerini de çağırsın:)