Yazlik evler eski sevdiginiz esyalarla anilarla bulusma yeri oluyor. Bizim gibi uzaklarda yaşayıp memlekete ender gidebiliyorsaniz bu daha da artiyor. Bu tatilde yıllardır farkında olmayıp unuttuğumuz güzelliklere kavuşmanın heyecanını yaşadık. Hatta fotoğraftaki gibi çocukluğumuzun oyuncağı ile çocuklarımızın oynamasına sevindik, birlikte oynadık. Çocukların arkadaş diye oynadıklarının aslında kuzenleri olduğunu öğrendiklerindeki sevinçlerine şahit olduk.
Kızkardeşimle birlikte çocuklarımızın mümkün olduğunca bizim gözümüzle yaylamızı tanımasını ve keyfini çıkarmasına çalıştık. Yeni anılarımızla birlikte ayrılıyoruz bugün Bürücek’ten.
Blogger 📝
Cocuklacocuk dedi ki:
Flame, güpgüzel anılarınız olsun Alper’in ve sizin yazlığınızda 🙂
Flame dedi ki:
Ben de yıllarca bu yazlık işine karşı çıkmıştım ama eşimin ısrarları ile geçen sene bir yazlık edindik.. bakalım nasıl anılar birikecek Alper’in hafızasında :))
Cocuklacocuk dedi ki:
Kiraz, kuzen meselesine biz de çok güldük, arkadaşımızın evine gidebilir miyiz diye izin almaya gelmişler, boyunlar bükük, saat itibarıyle izin vermeyeceğimizi düşünürlerken arkadaşlarının kuzenleri olduğunu öürenince sevinçten havalara uçtular.
Lale Abla, camlı sehpa süper fikirmiş, anneme söyleyeyim bayılır. Ben de tüm akrabaları bir arada bulunca bol bol foto çektim 🙂
lale dedi ki:
Bizim yazlık evdeki salonda üstü cam olan bir sehpa vardı…Annem sehpa ile cam arasına resimlerimizi koyardı… Çay ya da kahve içerken bir taraftan da eski anılardan konuşurduk…
Yayla havası nasıl güzeldir şimdi miss gibi…
Sevgimle
kiraz dedi ki:
Oynadiklari arkadaslarinin aslinda kuzenleri oldugunu ogrenmelerini ben de kucukken annemin memleketi Tokat’a gittigimde yasamistim. Huzunlu yani da var ama keyfi daha cok o oynamalarin, kavusmalarin… Ah bir de vedalar olmasa…