Tiyatro Kare tarafından, Zülfü Livaneli’nin Leyla’nın Evi kitabından uyarlanan, Nedim Saban’ın yönettiği müzikli tiyatro oyununu seyrettim geçen hafta. Uzun zaman sonra çocuk tiyatro oyunlarından terfi ettiğim bu ilk oyun gerçekten muhteşemdi. Anadolu Turnesinin ilk durağı İzmit’ti, sonraki duraklar için buraya lütfen.
Oyun; Evi elinden alınan Leyla’nın şahsında, Osmanlı?dan günümüze İstanbul?un dönüşümü, göçmenlik, mülkiyet hakları, kuşak ve kültür çatışmaları, birbirini hiç tanımayan üç ayrı karakterin yaşamlarının kesişmesi, insanın içine işleyen bir biçimde anlatıyor. Leyla?nın karakterinin naifliğini, kırılganlığını Vals?in derin ve içe çeken hazzıyla birlikte izleyicileri hem kaybolan değerlere hem de günümüzün özlemlerine doğru çekiyor. Oyunda kuşak çatışmaları; Hip Hop müziklerle kendini gösteriyor. Sahne dönüşümleri muhteşem sinemasal efektler ve filmler, düş sahneleri de unutulmayan barkovizyon imajları ile anlatılıyor.
Nedim Saban?ın yönettiği, Zeynep Avcı?nın oyunlaştırdığı ?Leyla?nın Evi?nde; Celile Toyon, Ayça Varlıer, Onur Bayraktar, Nuri Gökaşan, Volkan Severcan, Melda Gür, Bülent Seyran, Ethel Mulinas, Meral Asiltürk, İsmail Karaer rol alıyor.
Oyuncuların hepsi çok başarılıydı. Celile Toyon (Leyla), Ayça Varlıer ( Rukiye , Roxy) ve Onur Bayraktar (Yusuf)’a özellike bayıdım. Oyun arasında izleyiciler arasındaki sohbetlere kulak kabartınca; dizilerin hayatımızın taa içine ne kadar girdiğini daha iyi anladım; sohbetlerin bir kısmı, “Bu oyuncu hangi dizide oynuyordu?” sorularından oluşuyordu.
Zülfü Livaneli’nin Mutluluk kitabını çok severek okuduğum dönemde, Leyla’nın Evi için de benzer yorumları üzerine kitabı biraz zaman geçince okuyayım demiş ama okumamıştım. Romanlardan uyarlama filmlerde hep bir parça farklı hissederiz ya Mutluluk kitap ve filminden çıkardığım sonuçla Zülfü Livaneli’nin bu konuda çok hassas olacağını düşünüyordum. Oyundan sonra kitapla ilgili yazılan yazıları, özetleri inceleyince ve Fulya’nın kitap hakkında epey bir konuştuktan sonra bu yorumları ile uyarlamanın çok başarılı olduğunu düşündüm. Kitabı okuyup tiyatroya gidenlerin yorumlarını özellikle bekliyoruz, bu açıdan.
Ayrıca Zülfü Livaneli bu oyun için ilk kez hip hop ve vals müzikler bestelemiş ki ben çok beğendim.
“Binaların tepesinde hayvanlar dolansa, insanlar korkudan sığınacak yer arasa..
Hayvanlar yerine sokakta Onlar…”
Sözlerinden , Zülfü Livaneli farkı Hip Hop ta da hissediliyor değil mi?
2,5 saat süren müzikli oyunu keyifle izleyeceğinizi , izlerken bol bol düşüneceğinizi, Zülfü Livaneli’nin şarkılarını dilinize dolayacağınızdan eminim. Fırsatınız varsa hiç kaçırmayın derim.
Mutluluk çok başarılı bir film uyarlaması olmuştu. Sanırım Zülfü Livanelli bunu kendi elleriyle yaptığı için olmuştu. Kitabın sonu ile filmin sonu farklıdır yalnız. Umut aşılaması için film mutlu sonla bitirlmiştir.
Leyla’nın Evi bana çok kolay gelmişti… Ama ne yalan söyleyeyim şimdi yazdığını okuyunca daha bir farklı baktım… Tiyatroda en çok da o kuşak çatışmasını izlemek isterdim…
Cancan’ın çocuk oyunu izleme aşamasına gelmesini sabırsızlıkla bekliyorum… Şimdi konsantre olamaz gibi geliyor bana, sahneye falan çıkmaya kalkar:))
bir heves hemen tıkladım turne programına ama yine kayseri ye gelmiyor ne yazıkki bizim tiyatro izleme şansımız nerdeyse hiç yok
bu arada bayılıyorum ben zülfü livaneli ye bir insan bu kadar mı yetenekli olur
Befece, kayseri de yaşadığım dönemde ben de aynı sıkıntıyı hissediyordum. Geldiği zaman salonun boş kalmayacağından eminim, belki istekte bulunabilirsiniz Tiyatro Kare’ye.
Lale Abla, Mutluluk’un filmdeki sonunu da sevmiştim. Leyla’nın Evi ile ilgili benzer yorum duyduğumdan ben de okumamıştım o dönem. Cancan ‘la çocuk oyunlarına gelince çok yakındır, belki gelecek sezon olur mu acaba? Gerçi sıkılıyorlar küçükken , sahneye atlayan ise çok oluyor 🙂
Hemen turne yapacakları şehirlere baktım 🙁
maalesef izleyemeyeceğiz..
Leyla’nın Evi.. Harika bir oyundu gercekten. söze gerek yoktu. Zülfü Livaneli yine konuşturmuş müzikteki başarısını. Zeynep Avcının başarısını da ayrıca taktir etmek gerekir.
Ve tabi ki oyuncular..
Simayen neredeyse hepsini tanıyor biliyoruz.
Ama Onur’u cok yakından tanıyorum. O her ne kadar oyunu izlememi istemesede bunu kaçıramazdım.
İstanbul da ki Türkan Saylan da ki gösteriminde bulunma sansım oldu. Hiç gözümü ayırma ihtiyacı olmadan seyrettim. Çok keyifliydi.
Onur’un oyunculuğuna söyliycek söz bulamıyorum. Her saniye her an kendisini bu yönde geliştirmeye çalıştığına tanık olduğum için rahatlıkla söyleyebilirm ki çok harika zamanlar onu beklemekte.
Tabiyki diğer oyuncular için de söylenebilicek sözler bunlar.
Celile Hanım Leyla karakterine tabiricayizse cuk oturmuş. Ayça Varlıer keza öyle..
Turneleri dün sona erdi diye biliyorum. Umarım bekledikleri tepkileri almışlardır. Oyunda bulunan oyuncuları,Zülfü Livaneli’yi ve Nedim Saban’ı tebrik ederim.