Gitsek doğanın kucağına atsak kendimizi, suyun şırıltına kaptırıp kavalını çalan çocuk  gibi… Etrafımızdaki onca kalabalık ve kötülüğe  hiç aldırış etmeden doğayı dinlesek, kendimizi dinlesek… Birbirimizle didişmeyi anlamsızlığını anlayıp, bırakır mıyız? Huzuru yakalar mıyız? Kötülük, nefret, güvensizlik, zor, insanı çok ağırlaştırıyor… Oğlum bugün sordu, çocuk aklıyla  keşfetmeye  anlamaya çalışıyor. -Anne, dünya ağır gelmiyor mu?  bu kadar taşıyabiliyor mu? (Türkçesi;  bu kadar… Read moreDünya Ağır Geliyor Mu?