Sevgili İzmir’de Sanat tarafından çocukluğumuzun okuma serüveni hakkında mimleneni epey oldu. “Okuma serüveninizde unutamadığınız, hayatınızın bir dönemine, özellikle de çocukluğunuz ve ilkgençliğinizin hayal dünyasının oluşumuna etki eden yazar kim? Hangi kitabı elinize aldığınızda döner gidersiniz o günlere?” diye sormuştu Emrah. Gecikme sebebimiz biraz konusu aslında, bizi O’nun verdiği örnekteki gibi derinden etkileyen bir kitap yoktu aklımızda.
Okuma maceramızın ilk başlangıcı Cin Ali’lerden sonra Ayşegül serisini hatırlıyorum ilkokul yılllarında. Kemalettin Tuğcu serisi okumuştum, yazık kim verdi onları bana diyorum şimdi, hayalgücünü artırmayı bırakın, hayatta bir çocuğun alamayacağı kadar keder var içlerinde, nasıl çocuk kitapları ise.
Sonra Türk Klasiklerini hatırlıyorum, muhtemelen ortaokul dönemi olmalı, Halide Edip Adıvar, Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Ömer Seyfettin, vs.. İçlerinde en sevdiklerim; Reşat Nuri Güntekin’in romantik romanları olmuştur, Çalıkuşu başta olmak üzere.
Aynı dönemlerde bir de Louisa May Alcott’un “Little Women-Küçük Kadınlar” romanını defalarca severek okumuştum. Ama çok detay hatırladığımı söylesem yalan olur şimdi, Anneleriyle birlikte yaşayan 4 kızın özgür bireyler olarak ayakta durmaya çalışmaları, sorunların üstesinden gelmelerini hatırlıyorum.
Bunları yazarken eşime aynı soruyu sorunca “benim var hayallerimi etkileyen kitap” dedi. En dip noktalarına kadar iyi bir dergi ve gazete okuyucusu olmasına rağmen kitap konusunda pek sonunu getiremeyen eşime, şaşırarak “Ne ?” dedim.
— Tommiks, Zagor dedi. Epey bir güldük aramızda ,tabi.
Benim de çocukluğumda güzel bir yer olan çizgi romanları da eklemeden geçmeyim dedim. Babam geceleri çizgi romanlarla uyurdu ve müthiş bir koleksiyonu vardı. Bizim dönemimizde çizgi roman okumak sanki yasaktı. Bizimse en büyük kredimiz babamdı. Başucundakilerin karıştığını veya yok olduğunu gören babam “Benim kitaplarıma dokunmayın” diye uyarırdı. Kutular dolusu Teksas, Tommiks ve Karaoğlan ve Zagor vardı. Ben en çok Tommiks severdim.
Okuma serüvenimde sevdiğim yazarların oluşması, seçiciliğin gelişmesi hep üniversitede olmuştur aslında.
Bu yazı mimin tam cevabı olmadı Emrah, ama o günlere dönüp hatırlamak adına bizim için güzel oldu, teşekkürler.
Ayrıca bu mim Mehtap tarafından da gönderildi bize , o yazıya da cevabımızdır.
aşağı yukarı aynı şeyleri okumuşuz çocuklukta herhalde öğretmenlerimizin de etkisi var bunda
— Öğretmenlerimiz kadar anne babalarımızın da etkisi olsa gerek özellikle de türk klasiklerinde
gözümü kapadığıma önüme gelen öyle güzrl kitaplarım ve anılarım var ki…
okuduğum kitaplarımı ve çocukluğumu çok özlüyorum…..
— Ne kadar güzel Perili’m
Zagor Tenay benim de favorilerimden:) adamın Edgar Allan Poe ile bile macerası var:)
Çizgiroman bizim kuşak için eğlenceli bir yasaktı herhalde; o yasağa uyan kimseyi hatırlamıyorum:) Ders kitapları arası Tommiks ler pek meşhurdu hatırlarsanız:)
Türk klasikleri ise başlangıç için harika bir deneyim, ve Kemalettin Tuğcu için sadece talihsizlik diyebileceğim:)
İlginiz ve ayırdığınız vaktiniz için çok teşekkür ederim…
— Biz teşekkür ederiz, kimsenin uymadığı bir yasaktı çizgi romanlar… üstelik çok da anlamsız bir yasak. Kemalettin Tuğcu’nun talihsizlik olduğuna ben de katılıyorum.
merhaba,
bende hatırlıyorum.kemallettin tuğçuyu..gerçeketen inanamıyorum..ilkokul öğretmenimin bu yazarın kitaplarını bizlere okuttuğuna ..sanırım o zamanlardan kaldı bendeki arabesk yan..))
— bizim dönemin fiyaskosu sanırım, hayalgücümüze neler yaptı kimbilir?