Friedrich Schiller’in beş hikayesinden oluşan bir derleme. Weimar ziyaretlerimin kattığı merak ile ilk kez bir Schiller eseri okudum. Schiller, Weimar Klasisizmi akımının en önemli dört yazarından biri. Şehrin pek çok noktasında Goethe, Schiller ve ikisinin sıkı dostluklarını gösteren anıtlar, müzeler bulunuyor. Benim gibi öncesinde Schiller okumamışsanız, büyük Schiller’i tanımak istiyorsunuz. Bu ziyaretimde Schiller’in evini de gezdim, fotoğraf oradan, evini ayrıca anlatırım. Kitaptaki hikayelerin hangileri Weimar’daki evinde yazıldı bilmiyorum ama 18-19. yy da yaşayan bir filozofun yazı masasına elimizde bugünden bir kitapla gitmek, el yazısını görmek çok değişik bir his.
İlk iki hikayeyi “yaşanmış hikaye” başlıkları ile paylaşıyor, yaşadığı dönemdeki gerçek hayattan izleri taşıyor. Çok yalın bir dili var, sakin bir anlatım. Benim en sevdiğim hikaye kitaba ismini veren “Ihlamurlar Altında Gezinti” oldu. Ihlamurlar altında gezintiye çıkıp felsefi düşüncelere daldıkları, hayattaki ilginç olayları tahlil eden iki arkadaşın, İyimser Edwin ile karamsar Wollmar’ın hikayesi. Hikayenin girişini aşağıdaki görsele ekledim, hikayeyi sonuna kadar okumanızı tavsiye ederim.
Bu hikayenin beni etkilemesi belki de son yıllarda, karamsar, her olay karşısında problemleri görüp, küçük mutlulukları kaçıran kişilerle arama koyduğum mesafedir. Hikayede de Wollmar’ın kendini tarif ettiği gibi “doğanın bile keyfini kaçıran insanlara” mesafe koymayı siz de bir düşünün arkadaşlar☺️, iyi geliyor.
En sevdiğim Ihlamurlar altında gezinti hikayesinden etkilendiğim diğer bir kısım da toprağın yeryüzünün döngüsünü anlattığı kısım oldu. (görseli aşağıda) Kompostu paylaşmış resmen. “Zaten o, yüzyıllardır ölümün sofrasının artıklarıyla beslenir” diyor. Tabi Wollmar karamsar bir karakter olunca bunu kötü yönden anlatıyor. Oysa muazzam bir döngü.
Blogger 📝
