Ah be bilezik beni taa nerelere götürdün bir bilsen…Sene 2007, bundan tam üç yıl önce güneşli, tatlı sonbahar günleri. Sitemizle birlikte başlayan hobilerimizi keşfetme merakımızla, ahşap boyamayla başlayan daha sonra keçeyle devam eden uğraşılarımıza bir yenisi daha ekleniyor ; fimo. Bir çeşit oyun hamuru sanki, oynadıkça oynayası geliyor insanın, yaptığının son hali yok asla, birbiri ardına patlatıyoruz adeta desenleri, bir kolye yapıyoruz sonra bir tane daha, bir tane daha.. her biri farklı renklerde, farklı desenlerde,
Özlem’lerin Kayseri’deki evindeyiz, Özlem, ben ve Ayfer, ve henüz okula gitmeyen İrem ve Kadir Mert. Ayfer bize patates salatası yapmış, çayın demlenmesini beklerken, bir yandan fotoğraf çekmeye uğraşıyoruz siteye koymak için ama bu fimo öyle bir şey ki mümkün değil her aşamasını kaydedebilmek. Ortaya çıkan desenler şaşırtıyor bizi, deseni nasıl yaptığımızı fotoğraflamayı kaçırdığımızı farkedip şaşırıyoruz.
Taşınma hazırlıkları için dolap toplarken elime geçti bu bilezik, fimoyla kolye yaparken artan hamuru boncuk şeklinde şekillendirip ipe dizmiştik. Kapatma aparatlarını bile yapmışız. Bilezik elimde dalıp gitmişim taa üç yıl öncesine….hey gidi günler hey..
ya güzelim ne toplanmaz eşyaymış bu henüz taşınamadın mı ben de bu aralar sesi çıkmıyor ev taşıyor herhalde diye düşünüyordum bu gidişle ben senden önce taşınacağım haberin olsun 😛
Zaman büyü gibi…Ben de eski yazılarıma bakıyorum blogumda bazen…veya eski fotoğraflara… Tuhaf bir his…
Bazen küçücük bir şey nerelere götürüyor insanı. Her kare beliriyor zihinde, tekrar yaşanıyor. Paylaşım için teşekkürler.
Fimo’yu ben de çok seviyorum.Ve bileklik ve ziyadediyle rengi şahane;taşrengi.
Başlığı görünce de Tarkan geldi aklıma..ama yazının içeriğiçok daha hoş Tarkan vefasızlıktan yakınırken,dostları sevgiyle anmak ne güzel…
Güzel dostluğunuz daim olsun
Vallahi çakıl taşı sandım.Düşünüyordum nasıl delindi onlar diye.Hey yarabbim.Güzel olmuş ama.elinize sağlık.
ne güzel anılar.eski eşyaları karıştırmayı bu sebeple çok seviyorum.
fimoyla harika şeyler yapmıştınız.hele o bebekler….
ellerinize sağlık
Fimo güzelmiş güzel olmasına da ben dostluğunuza, birlikte geçirdiğiniz o güzel anlara daha çok bayıldım…:)
Befece, sıra sende artık ben kolayladım:)
Loveandsmile; katılıyorum sana bu açıdan iyiki blogcuyuz diyoruz..zamanı saklamanın en güzel yollarından biri blogculuk
Dijle: Çok teşekkürler, sevgiler bizden
Sdilek: Beğendiğine sevindik teşekkürleer
Zaman hızla akıp gidiyor.Daha dün gibi sizi tanımam.İyi ki varsınız.
Fimo işi çalışmalara bayılıyorum bende ama hiç fırsat bulamadım yapmak için.yaptığınız çalışmaların her biri ayrı ayrı güzel…Ayrıca bunların bile güzel bir anı kalması çok hoş..
ne keyifli birliktelikleriniz vardı ama araya giren mesafelere karşılık maşallah bize bir aradaymışınız hissi vermeye devam ettiniz…
Ben yine bir gün aynı şehirlerde yaşayacağınız inancındayım…
Sevgilerimle