“Trust timing of your life”; hayatınızın zamanlamasına güvenin diye çevriliyor. Bence tam türkçesi ise “Her şerde bir hayır vardır”
Cuma günü yaşadığım bir olayda bu sözü hissettim tam anlamıyla…
Niye böyle hissettiğimi anlatmadan önce ; Tüm öğrencilerin ve öğretmenlerin yarı yıl tatili kutlu olsun. Spor ve müzik kursları ile birlikte aile olarak ritmimiz çok yüksek bir dönemdi, çocuklar çok emek harcadı. Hepimiz tatili hak ettik 🙂
Cuma günü çocukların karne töreni için okuldaydım. Kerem bu yıl 2. sınıf ve sınıflara giremiyor veliler 2. sınıftan itibaren. Sınıfta karne alışlarını seyredemesem de bekliyorlar gelmemi, gitmezsem ben de iyi hissetmiyorum. Gerçi İrem büyüdü ve çıkışta servisle gitmemek ve dışarıda bir şeyler yapmak için istiyor sanırım beni, okulda arkadaşlarından ayrılıp pek yanıma gelemiyor. Okul çıkışı yemek yedik birlikte, yemeğin ardından onları eve bıraktım. Bir kaç saatliğine izin almıştım işten, geri dönmem gerekiyordu. iş- okul- ev derken arabanın yakıtının minimuma indiğini gördüm ve riske atmak istemedim. Yakıt aldım, ben ödemeyi yapıp geldiğimde fişimi verdi pompacı. İşe yetişeyim diye acele ediyorum. Tam çıkmak üzereyken benzinliğin market kısmında duran araba sayesinde yavaşladım, manevra yapmamı engellediği için çok sinirlendim araç şoförüne… Biraz geri gidip dönmeye çalışırken bu kez yanımdaki araçlar kornaya basmaya başladı, pompacılar durmamı söyledi. Ne oldu, ne yaptım acaba derken meğerse yakıt pompasını depodan çıkarmayı unutmuşlar ben de alıp gidiyormuşum az kalsın. Ve önüme kırıp markete giren bey olmasa daha hızlı çıkardım, sonrasını düşünmek istemiyorum 🙁 Allah korudu ve markete girdiğine kızdığım beye dua ettim.
Tam “ramak kala” örneği, benzin hortumunun çıktığını gözümle görmeden çalıştırmam artık arabayı.