Oğlum ipad oyunu (muhtemelen çılgın hırsız-minions) oynarken dönüp; “Anne bu polisler iyi araba kullanamıyor, hırsızları yakalayamıyorlar” dedi bugün. Hemen polisleri savunma gereği hissettim, anne olarak ilk görevimiz çocuklara doğruları öğretmek ya… “Polisler hırsızları yakalar , Adalet yerini hep bulur, sen merak etme” dedim Kerem’e.
Ama sonra eşime böyle demek isterdim diye fısıldadım. Bu çocuklara biz ne öğreteceğiz , işimiz öyle zor ki… Mutlak doğrular vardı eskiden. Üstünden, altından, sağından veya solundan; nerden bakarsan bak hiç değişmezdi GERÇEK. Hepsi yıkıldı mı ne? Öyle olmasa neden sürekli aynı olaylar karşısında bunca farklı yorum?
Dün Ayşe Kulin’in konuk olduğu Hafta Sonu Keyfi (CNN Türk) programını dinledim. Ayşe kulin şu anki en önemli sorunumuzun ahlaki değerlerle alakalı olduğunu, geriye kalan herşeyin ( ekonomi, işsizlik, vs.) dibe de vursa düzeleceğini, daha önce de yaşandığını fakat toplumdaki ahlak algılarındaki bozulmaların düzeltilmesinin çok zor olduğunu belirtti. Aynı cümleler değil fakat anafikir bu idi. Tamamııyle katılıyorum bu fikre ve üzülüyorum olanlara.
Görsel: Google dan