1988 Nobel Edebiyat ödüllü Necip Mahfuz’un, 1959’da El- Ahram gazetesinde tefrika edilmeye başlanan “Cebelavi Sokağı’nın Çocukları” eseri, içeriği sebebi ile Mısır’da ve birçok Arap ülkesinde yasaklanmış. İlk basımı 1967’de Lübnan Beyrut’ta yapılan kitap, Mısır’da ise Necip Mahfuz’un 2006’da ölümünün ardından basılmıştır. Orjinal adı: Awlad Haratina ( Evladü Haratina – Semtimizin Çocukları)
Mukattam Çölü’nün kıyısındaki bir sokağın hikayesi, aynı soydan gelen insanlar arasındaki iktidar hırsları, düşmanlıkları, yaşanan mucizeleri okuyacağınız kitapta ilk baştan itibaren anlatılanlar tanıdık gelmeye başlıyor. Edhem, Cebel, Rıfat, Kasım’ın hikayeleri ile Ortadoğu Kökenli dinlere, peygamberlere gidiyorsunuz. Bağlantıları kurdukça Cebelavi Sokağı, yeryüzüne dönüşüyor.
Sokağın kahramanları belli süreler barış ve huzuru sağlasalar da, kayıplarının ardından sokağın sakinleri tekrarlayan bir şekilde güçlünün galip geldiği, korkunun egemen olduğu, zulüm gördükleri vekillere mutlak itaat edilen bir düzene dönüyor. Bir girdap gibi bu döngüleri görmek çok üzücüydü. Yazar, akıl ve bilimin temsilcisi Arif’le kitabı sonlandırıyor.
Necip Mahfuz’un hayatını okurken 1959’dan sonra simgeciliğe yöneldiği belirtiliyor ki Cebelavi Sokağı’nın Çocukları türü alegorik roman. Bıçak sırtı konular, dini otoritelerin yayınlanmasını engellemesine şaşırmamalı. Oysa keşke verdiği mesajlar üzerinde düşünülebilseydi.
“Sokaktaki her şey korku yasalarına göre yönetiliyordu.
… Galip gelenleri, hem de kim olursa olsun galip gelenleri kutluyorlar, kim olursa olsun güçlü adamlara tezahürat yapıyorlar, kabadayıların sopaları karşısında boyun eğiyorlar, Bütün bunları da içlerindeki o müthiş korkuyu gizlemek için yapıyorlar.”
“Sokağımızın baş hastalığı olan unutkanlık olmasa, bu iyi örnekler boşa gitmezdi Ama unutkanlık sokağımızın vebası gibidir “(174)
“Korku ölümü uzak tutmuyor, hayatı uzak tutuyor! Ey sokak halkı, siz yaşamıyorsunuz, ölümden korktuğunuz sürece hayatınız olmayacak “
Blogger 📝
