Pazar günü ilginç bir kaza atlattık. Ailecek giderken yol kenarında gördüğümüz doğal ürünler satan yerin önünde birşeyler almak için durduk. Eşim aşağı indi, alışveriş yaparken biz de pencereden sohbete katılıyorduk. Birden araba haraket etmeye başladı. Ben ilk anda anlayamadım sonra emniyet freni çekmeye çalıştım fakat bizim arabanın emniyet freni manual çekmelilerden değil, buton var ve hiçbir işe yaramadı. (Butonla birlikte frene de aynı anda basman gerekiyor) Bu arada araba hızlanmaya başladı, gidiyoruz. Bir yandan emniyet kemerini açmaya bir yandan da direksiyonu kontrol etmeye çalışıyorum arabanın sağ koltuğundan. O arada karşımdan gelen arabaları orta şeride doğru kaydığımızı gördüm çok korktum. En net hatırladığım görüntü o karşımdan gelen arabalar. Çocuklar arkada, eşim dışarda arabayı tutmaya çalışıyor ve beni yönlendirmeye çalışıyor. Ben seslenişini duyuyorum sadece. Sonunda emniyet kemerini açıp şöfor tarafına atladım ve arabayı durdurmayı başardım. Şükrettim sağ salim atlattığımıza. Ailemizin de kahramanı oldum bu arada 🙂
Kıssadan hisse;
1- 1 dakikalık bile olsa araba mutlaka kapatılmalı
2-Çalışan arabada çocuklar asla yalnız bırakılmamalı, ben içerde olmasaydım ne olurduyu düşünmek bile istemiyorum.
3- Koltuklar arası zıplayacak kadar esnek olunmalı ( biraz kilo verilmeli yani :))
Özlem, çok ama çok geçmiş olsun. Tüm kazalar bu bir an boşluklardan. Aman ucuz atlatmışsınız.
Tabiki kahramansın…
Sevgimle
Çokkk geçmiş olsun canım 🙁
Neyse ki kazasız atlatmışsınız.
geçmiş olsun cana zarar gelmeden ucuz atlaşmışsınız .
Cok geçmiş olsun…İyi sonları her zaman sevsem de bu ders verici olmuş.Gerçekten an’lık..
Çok geçmiş olsun.
Büyük geçmiş olsun Özlem Hanım. Çok büyük bir badireyi gerçekten ucuz atlatmışsınız. Biran kendim yaşar gibi oldum. Düşüncesi bile insanı ürpertiyor. Gerçekten hayat, bazı ufacık hataları bile affetmiyor. Böylesi durumda soğukkanlılıkla zamanında doğru müdahaleniz de kahramanlık için yeterli doğrusu…
Canım okurken benim bile kalbim hızlandı..Allah korusun, çok tehlikeli!
geçmiş olsun, ama kıssadan hissene de bayıldım 🙂
çok geçmiş olsun canım,üzüldüm bayağı…Küçücük bir şey gibi görünse de umarım aklına takılıp kalmaz,ki ben gece bile uyuyamazdım herhalde ya bir şey olsaydı diye…
off çok geçmiş olsunn, neyse ki atlatmışsınız:(
merhaba, bu olayın aynısı yıllar önce bizimde başımıza gelmişt. tatile giderken babam yol sormak için arabadan bir anlık indi , o anda araba hareket etmeye başladı. tabii o zamanlar anneler araba kullanmayı bilmezdi . şaşkın bakışlarla arabayı izleyen esnaftan bir kaç kişi babam binene kadar arabayı durdurmayı başardı. ben o günkü tecrübem ve korkumla arabadan indiğimde mutlaka motoru kapatıp freni çekerim . hatta arabada bir büyük varsa anahtarı ona bırakırım….
Asosh, epey etkilendim ben de ama özellikle eşim böyle üzücü olaylara takılmamam için çok uyarıyor beni, mecburen toparlandım
Esin, bize de çok büyük ders oldu bu korku. Bir daha asla arabayı durdurmadan inmeyiz aşağı.
Zehra , çok sağol. O kadar korktum ki biraz komik bir sonuç çıkarmak zorunda hissettim sanki kendimi
Yeşim hn, normal şartlarda pek soğukkanlı olamam ama iş başa düşünce oldu sanırım, çok şükür. Çok teşekkürler
Çok çok sağol Lale abla. Tüm kazalar bir şey olmaz canım dediğimiz alarda oluyor maalesef:(
Flame, Yebakirtas, Anne İş’te, Enerji ve Huzur, Keo,
hepinize çok çok teşekkür ederim
Ayol geçmiş olsun,ucuz atlatmışsın çok şükür. İnsanın başına gelmeden böyle bir durum,asla ne yapacağını kestiremiyor.
Aman başınızdan çevirip sadaka ver.
Nalan abla, Çok teşekkürler, çok ama çok ucuz atlattık gerçekten.
çok geçmiş olsun arkadaşım Allah korumuş ..hemen sadaka ver…Allah bir daha göstermesin
Cok gecmis olsun. Cidden ucuz atlatmissiniz. Yazdigin 3 sey ne kadar dogru ama senin atak davranman da cok onemli.