Cocuklacocuk

Yıllar önce kızımla birlikte seyrettiğimiz Arı Filmi bence doğanın dengesini anlatmak için yapılan çok başarılı bir animasyon idi. Hala izlememiş olanlar varsa  çocuklarınızla  birlikte  şiddetle izlemenizi tavsiye ederiz. Filmde özetle  bal yapmanın arı olmanın zorluğundan, insanların bunun bilincinde olmadığından ,  arıların  insanlara bal vermeyi bırakınca  doğanın dengesinin olumsuz etkileneceğinden bahsediliyordu.

Bu yıl eşim arıcılık yapan bir tanıdığından bir kovan da bizim için istedi, arılara asla şeker verilmeyeceği konusunda da söz istedi.  Arılardan daha çok bal elde etmek için şekerle besleme yöntemi çok kullanılıyor maalesef. Üstelik  en güvendiğimiz markaların bile bu konuda  olumsuz haberlerini okumak üzücü 🙁 Kovan alındı, kestane ağaçları ile dolu dağa yerleştirildi. Tanıdığımızın söylediğine göre  nerdeyse hergün gelip bakımını yapmış arıların. Biz de   buhafta sonu görmeye gittik.

Öncelikle arıların bulunduğu yerin inanılmaz manzarası ve güzelim havasına hayran kaldım.  İçimizdeki korkuya rağmen kovanları yakından izleme fırsatımızda oldu. Uçuş yolunda durmadığımız sürece birşey yapmayacaklarına inandırdı bizi uzmanımız. Siz yine de alerjiniz olup olmadığını bilmiyorsanız  sakın denemeyin. Zira Arı Sokması hafife alınacak bir şey değil.

Arılar hiç durmadan çalışıyorlar, kovanın içine girip  sonra tekrar uçuyorlar. “Arıların ayaklarındaki tozu görüyor musun” diye sordu arıcımız. Daha nerde? Bizim o tozları algılamamız için çok fırın ekmek lazım 🙂

 

 

Kovanı açmaya sıra gelince eşim ve  arıcılık yapan tanıdığımız özel kıyafetleri giydi. Önce bir duman yaptılar ve kovanı açtılar. Bu arada biz mümkün olan en uzak yerden olanları seyrediyoruz. Arılar  bal çıtası ile birlikte çıktılar, çıtayı silkemeleri ile kovana girdiler. Asker /bekçi arılar hariç, onlar balların peşini hiç bırakmadılar. Tadımlık balımızı aldık.  Balı poşete ve arabaya koyarken kızgın arılar halen peşlerindeydi. biz de arabada beklemek zorunda kalınca foto yok:( Bir dahakine inşallah Kraliçe arıyı da görebiliriz.

Korkuyla karışık harika bir deneyimdi, kovandan bal almak. İrem’le birlikteydik  ve  o da çok  mutlu oldu. Sanırım tek mutsuz olan ballarını aşırdığımız arılardı 🙁