1Q84 ‘ün ilk kalın baskısından gözüm korktuğundan alamamıştım. Normalde kitapları sayfa sayısına göre gruplandırmam aslında fakat çalışırken sınırlı kalan okuma sürelerimle uzun süre elimde kalma bitirememe ihtimali rahatsız ediyor. 3 bölüm olarak basılan kitap tam benlik:) olmuş. Kitap fuarından aldığım ilk bölümü tatilde okumaya başlamıştım, tatil sonrası geçirdiğim kazadan dolayı hareketsiz ve evde kalmak zorunda kalınca en yakın arkadaşım oldu, diğer 2 kitapla ard arda soluksuz okudum. Sayesinde güzelleşti rapor dönemim.
Murakami’nin daha önce okuduğum İmkansızın Şarkısı kitabını sevmiştim. Çok akıcı bir dili var. 1Q84 de o kadar hızlı okunuyor ki korkulacak bir şey yokmuş. Murakami’nin romanlarındaki detayları seviyorum, çok önemli bir buluşmanın içerisine yemek tarifi verebiliyor veya bir müziğe /kitaba bağlıyor. Bu sefer tutup o müzik parçasının youtube da ararken ya da bahsi geçen kitabı araştırırken bulabiliyorsunuz kendinizi, ben öyleydim. Daldan dala atlama diyebiliriz ama sonunda dağıtmadan muhteşem bir şekilde. Aşağıda google dan bulduğum hoşuma giden Murakami kitapları kırılımı hakkında bir görsel tam bunu anlatıyor. 1Q84 in içinde de öyle çok konu var ki, mindmap ler hazırlanmış.
1984 de geçen ama garip olaylar sebebiyle Q – Question mark (soru işareti) olarak değişiyor. Paralel evren, kadın koruma evleri, yazarlık serüveni, polisiye, dini tarikatlar, … bir çok konunun içerisinde yürekten seven 2 insanın çekim gücü var. İlk 2 kitap çok hızlı ilerlerken 3. kitapta bir yere kadar sanki tekrar aynı konuların üzerinden geçiliyormuş hissi geldi bana. Soru işareti olarak kalan kısımlarla birlikte bitti. Genel olarak sevdim kitabı, Tengo, Aomame, Fukaeri bir süre benimleydi. Ayrıca de bir Japonya seyahati hayali uyandırdı. Öyle kısa bir tatil değil ama istediğim gidip 3-5 ay Japon kültürünü tanımak:)
Blogger 📝
