29 Ekim Cumhuriyet Bayramı hepimize kutlu olsun. Cumhuriyetimizin kuruluşunun 84. yıldönümünü yaşadığımız bu günde tüm ulusumuza birlik ve beraberlik içinde barış dolu günler diliyoruz.
Bu özel günde Atatürk’le ilgili okuduğumuz bir kitabı sizlerle paylaşmak istedik.
Prof. Dr. Yurdakul Yurdakul ‘un, babası Halil Nuri Yurdakul’un , Atatürk’ün yakınlarının ve silah arkadaşlarının anlattığı anılardan derlediği bir kitap,
Cemal Kutay’ın önsözünü yazdığı kitapta, Atatürk’ün kızkardeşi Makbule Hanım’dan da Ata ile ilgili hiç duymadığımız bir çok anısını öğrenme fırsatı buluyoruz.
Bu kitabı okuduktan sonra Atatürk’e bir kez daha hayran olmamak mümkün değil. Kitaptan alıntı olan aşağıdaki cümle bu düşüncemizi de onaylıyor adeta.
“Tarihte yaşamış olan bütün büyük insanların yaptıkları ve yaşayışları araştırılır ve bir de Atatürk’ün yaptıkları gözden geçirilirse, O’nun hiçbirisiyle ölçülemeyecek kadar büyük bir insan olduğu anlaşılır Büyük Atatürk’ünçok hareketli hayatı içinde engin görüş, düşünce va davranışları, herkes için ibret alınacak olaylarla doludur. ”
Kitaptan okuduğum ve çok hoşuma giden onlarca hikayeden birini sizlerle paylaşmak istedim.
Olay Sırrı Akatay’ın ağzından anlatılıyor.
“Atatürk ve Latife Hanım 30 Eylül 1924’te Pasinler’e geçerken Erzincan yolunda Aşkale’ye uğramışlardı. Ata’nın karşılanışında bazı konuşmalar yapılmış ve ilkokuldan da bana uzun bir kahramanlık şiiri okuma görevi vermişlerdi. Ben şiiri avazım çıktığı kadar bağıra bağıra ve yanlışsız ve duraklamadan okudum. Atatürk ve Latife Hanım şiirimi sonuna kadar dinlediler.
Şiirim bitince Atatürk beni yanına çağırdı ve bana “şiiri çok güzel okudun, aferin sana, senin adın ne bakayım?” diye sordu. Ben de “Sırrı efendim” diye bağırdım.
“Şimdi sana bir sual soracağım, bakalım bunu bilebilecek misin?” dedi.
” Sorun efendim” dedim.
” Dünyanın ortası neresidir?”dedi.
O zamanlar hep Ankara’dan ve Atatürk’ten konuşulurdu. Ankara’da şu olmuş, Ankara’da şu kararlar alınmış, Ankara’ya şu devlet büyükleri gelmiş. Her şeyde, her konuşmada ANkara geçerdi. Bizlerin de Ankara’dan başka duyduğu bir şey yoktu. HocalarDa hep, “Bizim merkezimiz Ankara, her şey Ankara’dan idare ediliyor.” dediklerinden, hiç tereddüt etmeden bütün gücümle “Ankaraaaaa!” diye bağırdım.
Atatürk bu cevaptan pek mutlu olmuş ve Latife Hanım’la beraber katıla katıla gülmüşlerdi. “
Blogger 📝
emirhan dedi ki:
ben erzrumluyum aşk kaleyi biliyiom erzurmluyum babam pasinli
meryem dedi ki:
ben ce bu site çok güzelllllllllll:) 🙂
saliha dedi ki:
ya bu kitap hayatımda okuduğum en güzel kitaplardan birisi Atatürk’ü sevmeyenler bu kitabı okursa eminim ki Atatürk’ü anlıcaklar ve sevicekler
ebru dedi ki:
cok begendim herkes almalı
Zeynep dedi ki:
hemen alacağım…tavsiye ettiğiniz için çok teşekkür ederim…..
tuğba dedi ki:
gerçekten çok güzel bir site atamız için herşeyin en iyisini isteriz herkesin bu bilgileri öğrenmesini istiyotum herşey için teşekkürler
seda dedi ki:
meraba ben seda
okan dedi ki:
bu kitabı alıp okudum.çok süper bi şey
tavsiye ederim
banu dedi ki:
bu kitap alınacak…
Bembi dedi ki:
evet, aynen dediğim gibi sabahtan remzi kitabevine gittim ama bu kitap yoktu! çok satanlar rafında yeri bomboştu :))
Bembi dedi ki:
Bu kitabı alıp okumak istiyordum. Şimdi burda görüp yorumunuzu okuyunca, yarın ilk işim gerçekten de kitabı satın almak olacak!
esra dedi ki:
Rivayete göre İzmir kurtarıldıktan sonra Ata Yunanlı komutanın her akşam yemeğini yediği mekanda körfeze karşı oturmuş, sofra donatılmış. Ata garsona sormuş ”Yunanlı komutan rakı içer miydi diye, hayır cevabını alınca
” Allah Allah bu adam İzmir’i niye istemiş ki?” diye sormuş:)))
Biz İzmirlilerin en sevdiği anektodlardan birisidir bu:)))
fulya dedi ki:
klavyem m leri zor basıyor.idare edin artık…
fulya dedi ki:
küçükken atatürk ün anılarını okumayı çok severdim .35 inde neler hissedeceğii biliyoru.denemem lazım.
perili köşk dedi ki:
Atatürk ile ilgili her anı benim gözlerimi doldurmaya yetiyor…
Cumhuriyet bayramımız kutlu olsun…
evperisi dedi ki:
Cumhuriyet Bayramınız Kutlu Olsun