Buzda İlk Adımlar

Hayat böyle işte küçüklükten öğreniyoruz düşmeyi de  kalkmayı da… Kerem  geçtiğimiz hafta sonu buz patenine başladı. Yaklaşık 3 aydır  her hafta ablasını izlemeye gidiyor ona kollarını açması için taktik bile veriyordu. Hedefimiz önümüzdeki sezon başlatmaktı ama 3 yaş grubu açıldığını öğrenince beklemeye gerek görmedik. Ayrıca bizim için buz pateni  salonunun tribünlerinde bir aşağı bir yukarı çıkmaktan daha kolay olacağını düşündük.

Patenleri giydiğinde (pistte çıkmadan  önce) patenlerle yürümek çok hoşuna gitti. Pistte ise ilk başta O’nu arkadan kollarının altından tutan ablaya dayandı ve gezdi , nasıl olsa tutan abla var diye sağını solunu seyretti, bol bol. Abla yavaş yavaş bırakmaya başladı sonra, bocaladı. Birazcık durmayı başardıktan sonra abla grubun yanına getirdi, yerden toplar almalarını istedi.  O anda topları görünce çok sevindi  ve  düştü. Düşünce kalkmasını beklediler,  yardım yok, etmiyorlar. Bizden ebeveyn olarak beklenen de bu sanırım, yardım etmeden çocuklarımıza düştükleri  zaman doğrulmayı öğretebilmek, inşallah başarılı oluruz hepimiz. Epey emekledikten sonra başardı kalkmayı, gözleri bizi aradı, bir an bizi görünce dudakları büzüldü 🙁 Uzaklaştık oradan bizi görmemesinin daha iyi olacağını düşündük. Haklı da çıktık gözden uzaklaştığımızda ağlamadı hiç. Annesi olarak ben daha çok üzüldüm sanırım, o dudak büzüş aklımda. 45 dakikanın sonunda ayakta durmayı başararak büyük bir gururla tamamladı seansı.

İlerde çok iyi bir buz hokey oyuncusu olursa buz patenine nasıl başladığını annesinin ağzından anlatabilir artık 🙂

smilena için bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

  1. çok keyifli bişey ama ben hiç beceremedim.çocuk olmak lazım galiba.bu arada Keremcik ne kadar büyümüş.sevgilerimle

  2. Ah Kerem benim de gözlerimi doldurdu.

ÇocuklaÇocuk Özlem ☘️  📷 📚 

Blogger 📝 

Kategoriler

Copyright @ cocuklacocuk.com