Bebekler Uyuyunca

Saat 11:17- Nihayet uyudu (saatler değişti ama bizimkinin biyoritmi aynı kaldı saat 10 da uyuyor.)

Şimdi max. 1,5 saatim var bana kalan, evi biraz toparlayayım hemen.

12:10- 10 dakikaya uyanır, çayla birlikte kısacık bir  bilgisayar keyfi yapayım.

12:30- Uyanmadı 🙂

13:00- Allah allah epey uyudu, öğleden uykusu da gitti şimdi. Yemeği de o zamana bırakmıştım, neyse yaparız bir şeyler artık.

13:30 – Hala uyuyor, kalkamadım bilgisayarın başından, en iyisi mutfağa gidip yemek yapayım. Biraz tıkırtı da yapsam mı acaba? Deli misin Özlem!!! (Gözüm uyurken çıkardığım çoraplarına  takılır, nasıl sevimliler öyle, biraz çoraplar koklanır)

13:45- Dur ben bir bakayım kapıyı açayıp, Allah korusun bir şey olmasın? gerçi kapıyı açarken de uyanacak şimdi ama olsun. Hafifçe kapı araladığımda,  bizim oğluş araladı gözleri, yorganı attı üzerinden bir ayak hareketiyle sonra uyumaya devam etti.

13:55 – Uyandı, o güzel gülümsemesiyle… sarıldık birbirimize uzun uzun.

Siz de böyle misiniz? Önce uyusun da işlerimi yapıp, keyif yapayım diye  uyutmaya çabala sonra  fazla uyudu mu, ne yapacağını şaşır, sıkıl, özle  O’nu.  Bebek bu oysa, saatiyle uyuyacak, saatiyle kalkacak diye bir garantileri yok ki…

smilena için bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

  1. Sevgili Gamze, hiç üzülme ilk çocuğumda ben de aynen seni gibi çalışıyordum, iki durumunda verdiği farklı şanslar var. Evde olmak da hiç kolay değil, bu aralar işe dönmeye çabalıyorum, yani çalışan anne olmayı özledim 🙂 Annelik her ihtimalde harika bir duygu, tattığımız için şükürler olsun.

  2. merhaba herkese ben calısan bır anneyım yazıyı okuyunca gozlerım dolu dolu oldu bırden cunku ben bunların hiçbirini yasayamıyorum yanı uyurken uyanırken yanında olamıyorum gunduzlerı sadece aksamları vakıt gecırmeye calısıyouz cok sanslı calısmayan anneler yerınızde olmayı cok ısterdım:))) annelik cok guzel bır duygu calısmak zorundayım her gun onu teyzeme bırakarak işe gitmek çokkk zorrr.onun kokusu burnumda tutuyor aklımda o oluyorrr.cok seviyorum bebişim seni…

  3. Sesi’cim, 44 numara kıllı bacaklarda olsa onları öpmek istiyoruz hep değil mi? İyi ki anneyiz.

  4. Çok özledim o günleri. Hafif şişmiş, sanki ayaktaymış gibi tombiş duran minik çoraplarını izleme, koklama, yastığını, terli diye çıkardığım bodysini koklama, o koku gitmesin diye giysilerini yıkamak istememek… Geçmişe döndürdün beni Özlem.
    Geçenlerde uyurken oğlumu izliyordum, kıldan neredeyse görünmeyen bacakları ve 44 numara ayaklarına bakıp ben bunları öpüyordum yakın zamana kadar, dedim. Öyle çabuk geçiyor ki zaman. Her fırsatta öp o güzel ayakları, sonra hiç cazip gelmiyor çünkü:)))

  5. Fatma, hepimiz aynıyız.

    Smilena, annelik herşeyiyle garip ve çok güzel.

    Büşra & Ada, uyku konusunda aynıyız, gece çok uyandı gündüz uzun uyur ben de yatayım dediğimde , kısacık uyuyup beni de sersem ediyor, vazgeçtim o yüzden artık.

  6. aynen böyleyimmmmm….fazla uyumaz ben şimdi uyumayayım yoksa sersem gibi olurum diyorum…2 saat uyuyor….keşke ben de yatsaydım diyorum….

  7. :))))))
    çok tatlısın canım.
    bizde çok uyuyunca başına gidip uyandırsak mı acaba derdik.bişey mi oldu diye..aman acıkmıştır falan.annelik böyle bişey galiba :))))

  8. duygularıma tercüman oldun…teşekkür ederim.:))

  9. Neslihan, aslında uzun da kısa da uyusa hep aynı özlem uyuduklarında.

    Elmas, ne güzel sizi bir kaç yıl öncesine götürmüşüz.

    Karmançormancı, çok teşekkürler, çocukla ne güzellikler yaşayacaksın anne olunca.

    Öznur, bu yorumlardan sonra ben de epey rahatladım, eşim çok garipsiyordu, yalnız olmadığımı söyleyeceğim O’na gönül rahatlığı ile.

  10. ne kadar da güzel yazmışsınız..bütün annelrin duyguları ortak bu konuda..Gerçi bizimki öğle uykusunu bıraktı artık 2 yaşından beri uyumaz ama ben de öyleydim uyuduğu zamnlarda..resmne özlüyor insan ve bir boşluk hissediyor..Allah ayırmasın inşallah 🙂

  11. Tuğra’nın Annesi, Annelerin Günlüğü, Fikriye, tüm anneler aynıyız değil mi?

    Dijle, Annelik hastalığı bu hakketen, babalar da yok böyle bir şey, yaşasın…

    Beyza, odasına taşırken belimiz ağrıyor ama yine de dayanamıyoruz, uykuya birlikte dalmak adına, Deliyiz işte.

    Lale abla, sadece annelik hastalığı değil bu o zaman.

  12. Ya nasıl dile getirmişsin. Aynen, önce uyusunda işimi halledeyim diyorum. Sonra fazla uyuyunca “aç aç bu kadar saat uyudu” telaşesi. Arada göz ucuyla bakıp nezaman uyanacak soruları. of valla kronik hastayız biz.
    Ellerine sağlık ne güzel yazmışsın. EEE birazda rahatladım:)Tek olmadığımı gördüm sevindim:)

  13. Ben de bunu yaşarım inşallah………….
    Allah tatlı tatlı uyumak ve sonrasında hep gülümseyerek uyanmayı hep nasip etsin

  14. Bu güzel yazıyı okuyunca kocaman bir gülümseme yayıldı yüzüme, sanırım bir çok anne aynı şeyleri yaşıyor:) Kızım artık 4 yaşını bitirdi, bir çok işini kendisi yapıyor ama yazı beni eski günlere götürdü. Bazen sanki o günleri yaşayan ben değilmiş gibi hissediyorum, unutuluyor bir çok şey gibi. Sonra böyle yazılarla tekrar gün ışığına çıkıyorlar tabi 🙂

  15. Aynı böyleyiz:) Benim kızım 26 aylık,1 saat zar zor uyuyor öğlenleri…o 1 saatte bile özlüyorum!

  16. Cancan bizde olunca aynı oluyoruz. Uyusunda büyüsünler …

  17. Eski günlerim aklıma geldi.Bizimki öyle uzun uyumazdı ama yinede uyuyunca işimi yapmak yerine kapısında beklerdim.Sonra odasını ayırınca da aynısını yaşadım. Büyük zorluklarla kendi yatağında uyumasını öğrettik sonra ben onun yatağına gitmeye başladım. Çocuk güzel güzel uyurken tekrar yanımıza taşıdığım bile oldu .Annelik eşittir delilik galba:)

  18. uYUSUN DİYE GÖZÜNÜN İÇİNE BAK,UYUYUNCA DA ÖZLE,YOK ŞÖYLE YAPTI,YOK BÖYLEYDİ…ÖZLE,ÖZLE,ÖZLE…..KRONİK ANNELİK:))))) TEDAVİSİ;ÖP KOKLA SAR SARMALA
    YAŞASIN ANNE HASTALIĞI:)))

    SEVGİYLE,SELAMLA..

  19. merhabalar tüm anneler gibi bende böyleyim uyusunda iş yapayım diyorum sonrada gelip gidip neden uyanmıyor diye kontrol ediyorum.. Şuan 3 yaşında ve hala aynıyım geceleri bile 10 defa kontrol ediyorum hatta bazı geceler hırsız girerde bebeğimi alır diye yanımda yatırıyorum sonrada söylenirim bu çocuk benimle yatmaya alıştı diye annelik işte….

  20. Ahhh bebek özledim ben Özlem.
    Ne güzel anlatmışsın
    Aynen böyleydi, hala da böyleyiz hakikaten.
    Akşam uyutuyorum, sonra gelip eşime yatana kadar kızımı anlatıyorum.
    Bıkmadan…
    Sevgiler

  21. Okudukça kendimi gördüm :))

ÇocuklaÇocuk Özlem ☘️  📷 📚 

Blogger 📝 

Kategoriler

Copyright @ cocuklacocuk.com